De marxistische theorie is afgeschreven, doodverklaard en op de vuilnisbelt van de geschiedenis geworpen. Alle sociaal-democratische partijen, alle variaties van hedendaagse sociale volkspartijen (zoals PvdA, GroenLinks, SP), zijn ingegroeid in de moderne maatschappij, zijn er een onlosmakelijk onderdeel van. De radicalere varianten van de sociaal-democratie, de leninistische, trotskistische en maoïstische partijen, zijn verschrompeld. Hiermee is de klassieke arbeidersbeweging tot een tandeloze lobbygroep geworden. De vroegere Sovjet-Unie is geïmplodeerd en resteert alleen nog maar als een bruut onderdrukkende en corrupte dictatuur, zónder quasi socialistische frasen. Een soortgelijke ontwikkeling vindt plaats in de Volksrepubliek China, vooralsnog mét quasi socialistische frasen. In de westerse wereld zetten oligarchen de maatschappij, met een wegkwijnende democratie, steeds meer naar hun hand. Niét verdwenen zijn de klassentegenstellingen, tussen have’s en have-not’s, de groeiende kloof tussen kapitaal en arbeid. Niet verdwenen zijn het wereldwijde, steeds weer opkomende en zich uitbreidende verzet tegen ondraaglijke levensomstandigheden, tegen de regelrechte bedreiging van al het leven op aarde. Niet langer geleid en beperkt door partijen, vakbonden en andere “voorhoedes”, maar zelfstandig, gebaseerd op eigen initiatief en handelen, een beweging van arbeiders en andere onderdrukte groepen zelf. Dit alles schreeuwt om een andere visie op de bestaande maatschappelijke verhoudingen dan de inhoudsloze praat die dagelijks over ons wordt uitgestort. In dit boek is een aantal teksten verzameld van vertegenwoordigers van de eens befaamde NEDERLANDSE MARXISTISCHE SCHOOL waarin op een geheel eigen wijze tegen deze kwesties wordt aangekeken. Oude teksten maar nog springlevend.