Een crisissituatie is voor de patiënten - en hun omgeving - altijd een ingrijpende ervaring. Een goed functionerende crisisopvang kan het acute moment van de crisis ombuigen naar nieuwe kansen op herstel. Voor de patiënten is dat belangrijke winst en voor medewerkers een bevredigende werkervaring. Om dit te kunnen bereiken, moet de ggz-professional wel beschikken over een breed arsenaal van kennis en vaardigheden. Dit handboek biedt de zorgprofessionals een kennis- en voorbeeldenkader om uit te putten. Elf jaar na het verschijnen van de eerste druk van dit handboek is er een derde druk. In de snel veranderende samenleving worden andere eisen gesteld aan de veiligheid en de snelheid waarmee de spoedeisende hulp wordt geboden. De psychiatrische zorg is gemoderniseerd, er vinden organisatorische veranderingen plaats, er wordt meer samengewerkt, en de mensen die er gebruik van maakten brengen hun ervaring in teneinde deze vorm van zorg steeds een beetje te verbeteren. Daarnaast worden de richtlijnen en de generieke modules vernieuwd. De ggz-professionals die in de spoedeisende psychiatrie werken, zijn zich er terdege van bewust dat hun interventies een bijdrage (moeten) leveren aan het herstel van de patiënten. Dat houdt in dat die interventies niet louter gericht zijn op crisisbestrijding en symptoomreductie, maar ook al gericht moeten zijn op hoe het later in de behandeling verder moet gaan. De derde druk van het Handboek spoedeisende psychiatrie voorziet in de groeiende behoefte aan specialistische kennis die met deze ontwikkelingen gepaard gaat. Dit boek is niet alleen van betekenis voor de medewerkers van crisisdiensten, want iedere ggz-professional (maar ook andere werkers in de gezondheidszorg zoals huisartsen en SEH-artsen) krijgt immers op gezette tijden te maken met crisissituaties. Het hanteren van crisissituaties moet gerekend worden tot een kerncompetentie van iedere gezondheidszorgprofessional.