Na zijn opleiding tot psychiater in Leiden begon Jos Dröes in 1976 zijn loopbaan in het psychiatrisch ziekenhuis Endegeest te Oegstgeest. Hij werkte daarna als beleidspsychiater in de toenmalige sector Beschut Wonen van de Bavo in Noorwijkerhout. Dit project was achteraf gezien een voorloper van de latere rehabilitatiebeweging. Rond 1990 verhuisde hij met de Bavo mee naar Rotterdam waar hij tot zijn pensioen in 2011 verbonden was aan het Rehabilitatiecentrum Zevenkamp. In 1992 was hij een van de oprichters van de Stichting Rehabilitatie '92. In die hoedanigheid introduceerde hij de Individuele Rehabilitatie Benadering in Nederland. De Individuele Rehabilitatie Benadering is ontworpen door het Center for Psychiatric Rehabilitation van Boston University en is uitgewerkt in gespreksmodules. Jos Dröes vertaalde dit materiaal en publiceerde een groot aantal artikelen over de toepassing ervan in Nederland. Daarnaast redigeerde hij een aantal boeken over rehabilitatie. In 2003 was Jos betrokken bij de oprichting van het HEEteam (HEE staat voor: herstel, empowerment en ervaringsdeskundigheid). Het is een team van ervaringsdeskundigen dat zich richt op de invoering van herstel als leidend principe van de geestelijke gezondheidszorg en dat geleid wordt door Wilma Boevink en Marianne van Bakel. Zijn betrokkenheid bij HEE leidde tot publicaties over herstelondersteunende zorg. Jos Dröes ontving in 2006 samen met Wilma Boevink de Bennett Award voor zijn verdiensten als inspirator, praktische vormgever en theoretisch denker op het gebied van de psychiatrische rehabilitatie in Nederland. Hij is geinteresseerd in moderne Nederlandse poëzie en publiceerde zelf gedichten o.a. in het Tijdschrift voor Rehabilitatie .