Een herontdekte Italiaanse parel van een groot schrijver, voor de liefhebbers van Proust, Joyce en Borges. Tommaso en de blinde fotograaf is Bufalino’s laatste roman, het werd enkele dagen na zijn dood in 1996 gepubliceerd en in 1999 bekroond met de Fernesina-Biblioteca Europea-prijs.

Tommaso Mulè, een ex-journalist met ambities om schrijver te worden, verlaat zijn baan, familie en vrienden om verwarrende existentiële redenen en gaat in ballingschap in de kelder van een een gebouw in Rome dat nog in aanbouw is. Daar wordt hij toeschouwer, acteur en chroniqueur van vele incidenten, en is hij getuige van de moord op zijn vriend Tiresias, blind en fotograaf, een van de paradoxen die de kern van het boek vormen. Nog meer dan de plot – een triviale kwestie van moraal en corruptie – telt in deze roman de werking van de microkosmos van het gebouw.

In een bedrieglijk realistische setting mengt Bufalino op een virtuoze manier raadsels en pastiches om een ​​wervelend barokspel te creëren. Zijn verfijnde manier van schrijven contrasteert voortdurend met het geniepige karakter van de situaties.

In de pers:
‘Weemoedig en grappig. Een liefdesverhaal, moordmysterie en lieflijke parodie ineen – over sociale en criminele organisaties, en de beperkingen en geneugten van voyeurisme. Een geweldige roman.’ – The Kirkus Review


‘De literaire constellatie die Bufalino altijd onder de loep heeft genomen, telt Proust, Joyce en Borges als vaste sterren.’
– L’Unità

Gesualdo Bufalino (1921-1996) verliet zelden zijn geboorteplaats Comiso, in het zuiden van Sicilië, waar hij leraar was. Pas toen hij in de zestig was, publiceerde hij zijn eerste boek, Le Semeur de peste, waarmee hij meteen een gevierd schrijver werd. In 1988 werd zijn roman Le menzogne ​​della notte bekroond met de Stregaprijs. Tommaso en de blinde fotograaf is zijn laatste roman, het werd enkele dagen na zijn dood gepubliceerd en in 1999 bekroond met de Fernesina-Biblioteca Europea-prijs.