In het Nieuw BW is een algemene wettelijke regeling opgenomen ter zake van het retentierecht. Daarnaast zijn er verspreid over het BW enige bijzondere bevoegdheden toegekend tot het uitoefenen van een retentierecht. In het kader van dit boek zijn van belang de retentierechten die zijn toegekend aan de verschillende vervoerders in Boek 8 BW. Wordt ruim een decennium na de invoering van het Nieuw BW de balans opgemaakt, dan blijkt echter dat door de vervoersector onverminderd gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheid om (ruimere) retentierechten te bedingen in algemene voorwaarden. Naar het schijnt is de wetgever niet of slechts ten dele tegemoetgekomen aan de wensen die kennelijk leven binnen de vervoersector, ten aanzien van de bevoegdheid tot het uitoefenen van dit (mogelijk vergaande) pressiemiddel en het daarmee samenhangende verhaalsrecht. Daarnaast is er een belangwekkende ontwikkeling gaande ten aanzien van het retentierecht in het kader van het internationaal privaatrecht, als ingegeven door het wetsontwerp Wet conflictenrecht goederenrecht. Met het oog op deze ontwikkelingen en mede vanwege het feit dat in de literatuur nauwelijks publicaties zijn verschenen die een uitgebreide beschouwing geven over deze recente ontwikkelingen, wordt in dit boek onderzocht welke aspecten van het retentierecht als problematisch worden ervaren in het kader van het vervoerrecht en tevens in hoeverre de contractueel bedongen retentierechten een oplossing bieden ten aanzien van deze ‘heikele aspecten’. Over de auteur Mevrouw mr. B.H.G. Kruissen is werkzaam als advocaat bij Boonk & Van Leeuwen in Rotterdam.