Publius Ovidius Naso werd op 20 maart 43 v.Chr. geboren in Sulmona, een klein stadje in de Abruzzen. Volgens de bronnen overleed hij wellicht in 17/18 n.Chr., nu 2000 jaar geleden dus. Tot op de dag van vandaag blijven zijn sprankelende verzen boeien.

Ovidius is een elegisch dichter die binnen de tamelijk enge grenzen van de ars poetica probeert subtiel te variëren, thema’s en motieven te bespelen en te vernieuwen. Tegelijk geeft hij blijk van een diep psychologisch inzicht en komt hij af en toe een beetje stout uit de hoek. Maar bovenal is hij een meesterverteller. Het thema liefde verwerkte hij in unieke werken zoals de Amores (Liefdesgezangen), Ars Amatoria (Minnekunst), Remedia Amoris (Remedies tegen de liefde) en Heroides (15 beroemde vrouwen schrijven een brief aan hun geliefde). Meteen weet Ovidius in enkele verzen een sfeer te scheppen: die van een zwoele middag, bijvoorbeeld, terwijl de dichter verlangend wacht op zijn geliefde.

Met de Metamorphoses en de onafgewerkt gebleven Fasti (De Romeinse feestkalender) zien we een andere Ovidius aan het werk: hij put uit de Griekse mythologie, de Romeinse sagenschat en eigen verhalen. Vanuit zijn ballingsoord Tomis aan de kust van de Zwarte Zee — de reden voor deze verbanning is nooit opgehelderd - , schreef hij de Tristia (Treurzangen) en de Epistulae ex Ponto (Brieven van de Zwarte Zee).

In de Koninklijke Bibliotheek van België te Brussel worden prachtige boekdelen bewaard met sublieme illustraties, gravures en tekeningen. Ovidius. Het verhaal van een dichter put rijkelijk uit deze schat en biedt een diepgaande kennismaking met het volledige oeuvre van deze meester-dichter.