onvoltooidemuziek: gedachten en gedichten over muziek waar je deel van uitmaakt Rob H. Bekker krijgt in Onvoltooide muziek verborgen bandcorrespondentie boven tafel, struint door straten met vervallen huizen, beleeft nachtelijke avonturen in de schaduw van De Muur, spoelt devoot aan op een eiland, houdt de administratie bij van een gymnastische workaholic, kruipt onder de huid van een tweetal in een relatiecrisis en loopt nu eens met een einzelgänger door Utrecht en dan weer meandert hij door Woonplaats op zijn fiets met witte bel langs het water en het water en het water, altijd weer het water. Uit al deze ogenschijnlijk willekeurige puzzelstukken + acht tekeningen van Niels Bongers vormt zich een collage die een halve eeuw muzikaal leven in luisteren, lezen, zingen en schrijven omvat. onvoltooidemuziek: dingen zijn eigenlijk pas af indien er niets meer af kan – ga door Rob H. Bekker in zijn Voorwoord: «Er is geen eindpunt in mijn boek want de reis gaat voorbij de laatste bladzijde. Dit boek draag ik op aan mijn eigen bloedbroeders: Appie Alferink (gitaar), Frans-Willem Korsten (percussie), Roland Kip (bas) met wie ik zes albums maakte. Dat was niet steeds hetzelfde rondje draaien. En toch waren we na zestig minuten thuis. Bij een band hoort een boek. Dit is ons boek.» Taalarbeider Rob H. Bekker is al 41 jaar zanger in de band ZatIkMaarInHoogCatharijne (jongste album: hout+steen). Zijn literaire hoofdproject op dit moment is Dagboekverdrinking dat tot op heden heeft geresulteerd in 306 dagballen die momenteel van het zolderhout thuis naar transparante opbergboxen verhuizen. Hij publiceerde zijn poëzie in de bundels Later (1988), Staart (1991), De mond (1995), De gezichtenstalling (2000), De balvirtuoos, eindeloos (2001), Kruisigingen (2002) en in de tijdschriften De Zingende Zaag, Tirade en Extaze. Zijn edublogs staan op de website www.hetkind.org