Deze Nederlandstalige monografie over het werk van beeldend kunstenaar Frank Halmans (Heerlen, 1963), met tekstbijdragen van Robbert Roos, Nils van Beek, Philip Peters en Tom van den Berge, geeft een overzicht van de kunstwerken – opdrachtenwerk, autonoom werk en tekeningen – die hij de afgelopen vijftien jaar heeft bedacht en gerealiseerd.

Frank Halmans richt zich op het schemergebied tussen herinnering en feitelijke waarneming en op de fysieke overgangen van binnen en buiten. Thema's als het geheugen, herinnering, mijmeren, het huis komen in zijn werk aanbod.

Enkele citaten van de auteurs:

'Nostalgie is een sterke emotie in het oeuvre van Frank Halmans. Zijn werk is ermee doordrenkt, maar niet op een sentimentele manier. Het is eerder een vorm van continu wakker kussen van de magie van het verleden.' – Robbert Roos

'Het poëtische werk van Frank Halmans biedt volop plaats aan mijmeringen door de beschutting en intimiteit die het verschaft. Het voorziet in een zeker escapisme (…). Maar ook treedt het Unheimliche op zoals Sigmund Freud dat verstaat, namelijk het fundamentele vermogen van het vertrouwde om plotseling onvertrouwd te worden en zich tegen zijn bezitters te keren.' – Nils van Beek

'Het werk van Frank Halmans, hoewel complex in gelaagde betekenissen, gaat onder meer over verval, over onbereikbaarheid, over omzien, over le temps perdu.' – Philip Peters

'In de beelden van Frank Halmans is de drang tot verzamelen, inventariseren, catalogiseren van het alledaagse, het gewone, overduidelijk aanwezig. (…) Zijn werk zet aan tot beschouwen, tot denken over onze eigen plek in de wereld.' – Tom van den Berge