Op 22 mei 2015 sprak prof. Willem van Boom zijn oratie uit ter gelegenheid van de aanvaarding van de leerstoel Civiel Recht te Leiden. De titel 'Door meten tot weten' verwijst naar de lijfspreuk van natuurkundige Heike Kamerlingh Onnes. Diens borstbeeld met lijfspreuk staat voor het Kamerlingh Onnes gebouw, waar inmiddels de Leidse rechtenfaculteit is gevestigd. Hoe verhoudt die lijfspreuk 'door meten tot weten' zich tot het werk dat wordt verricht op rechtenfaculteiten? Die vraag is niet eenvoudig te beantwoorden. Het is immers geen evidentie dat een rechtenfaculteit zich afficheert als bolwerk van exactheid. Juristen houden zich immers vooral bezig met taal, tekst, systematisering, logische argumentatie, overtuiging en een betere wereld. Zij postuleren normen, debiteren tegeltjeswijsheden, argumenteren met verwijzing naar rechtssysteem, wet, rechtspraak, literatuur; maar zelden zie je ze meten of verwijzen naar systematische waarneming. Dus wat nemen we waar als we op rechtenfaculteiten gaan meten? In zijn oratie stelt Van Boom onder meer vast dat meting uitwijst dat rechtenfaculteiten 'kruispunten' van verschillende wetenschapsopvattingen zijn. Rechtswetenschap bestaat uit zoveel meer dan alleen het klassiek juridische werk. Dat gegeven heeft consequenties waar rechtswetenschappers antwoorden op moeten formuleren. In zijn oratie belicht Van Boom een aantal van de uitdagingen die rechtswetenschappers - en dus ook privaatrechtswetenschappers - te wachten staan, bijvoorbeeld bij het verder verbeteren van de manier waarop zij kwaliteit van onderzoek meten.