Dienstverlening door de politie aan burgers is van oudsher een belangrijke taak van de politie. In dit Cahier staat daarom de vraag centraal wat de actuele betekenis van dienstverlening door de politie is. Het gaat daarbij om dienstverlening in brede zin, namelijk: in ontvangst nemen van meldingen, opnemen van aangiften, verschaffen van informatie. Maar ook het verlenen van allerlei soorten hulp aan burgers. Omarmt de politie dienstverlening nog wel als een essentieel element van haar werkzaamheden? Klopt het dat bij de politie de neiging bestaat om de afstand tot burgers te vergroten? Wat zijn de gevolgen van het verminderen van face-to-face contacten tussen burgers en politie voor de dienstverlening? Brengt dit een verschraling van de informatie met zich mee die de politie tot haar beschikking heeft ? Of getuigt het via internet stroomlijnen van contactmomenten juist van inzicht in de huidige verhoudingen tussen overheid en burgers? Wat zijn bijvoorbeeld de effecten van de multichannelstrategie in Nederland. Hierbij stuurt de politie er op aan om de contacten met burgers vooral via internet te laten lopen. En als dat niet lukt via de telefoon, vervolgens via de balie en in het uiterste geval met een bezoek aan huis. Is het verstandig dat de Belgische politie dit voorbeeld volgt? De Cahiers Politiestudies verschijnen trimestrieel. Zij zijn onderworpen aan een internationale double blind peer review en worden samengesteld door de gasteditoren, de hoofdredacteur en de editorial board, i.s.m. de redactie.