Hoofdpersoon P. is een wat onaangepaste, zonderlinge figuur die niet veel opheeft met zijn omgeving en de mensheid in het algemeen. Over zijn leven zou je in eerste instantie niet zeggen dat er een even spannende als hilarische thriller over geschreven kan worden: overdag werkt hij in een doe-het-zelfzaak en 's nachts koestert hij - uit pure verveling - een moordwens. Wanneer twee vrouwen zijn leven binnenstappen lijkt de onhandige interactie met hen hem af te leiden van het pad de perfecte moord te plegen. Maar is dat ook zo?

Auteur Serge Pils houdt je een confronterende spiegel voor en schuwt geen enkel stijlmiddel om de bevreemding zo groot mogelijk te maken. Want een perfecte moord: fantaseren we daar niet stiekem allemaal weleens over? De insteek is een absurd avontuur dat je achterlaat met een ongekende kater en een sardonische grijns om je mond.

Over de auteur:
Serge Pils, amateur non-conformist, kreeg ooit op school een opstel terug met de woorden "Dit heb je niet zelf geschreven". Vele jaren later is dit trauma definitief verwerkt met de geboorte van De insteek. Via schoonmaak- en horecabaantjes, marktonderzoek en doelloos gereis, lijkt de rust in zijn getormenteerde brein aanstaande. Schrijven blijkt zijn therapeutische uitwerking niet te missen wanneer Serge dwalend door Amsterdam-Oost voedingsbodem zoekt voor zijn zwartgallige kijk op het leven, én vindt. Waarom zou je glimlachen wanneer je kunt grijnzen, belonen wanneer je kunt straffen, of überhaupt doorgaan? Stilstaand water stinkt misschien, maar slijt zijn oevers niet. Filosofie is echter niet aan Serge besteed. Hij smeert zijn boterhammen zonder gedachten, al bijna vijftig jaar lang.

Fragment:
"Sinds kort verkochten we vibrators. Iedereen, behalve ik, had gedacht dat het een briljant idee was. Ik zag het niet gebeuren dat een vrouw in een doe-het-zelfzaak een seksspeeltje zou aanschaffen als ze er een gratis kon krijgen bij een proefabonnement op de Viva. Het leven was een aaneenschakeling van teleurstellingen."