De geheimhoudingsplicht staat onder druk. In de strijd tegen terreur en radicalisering voorziet de wetgever steeds meer uitzonderingen op het beroepsgeheim. De snel veranderende regelgeving roept veel vragen en onduidelijkheden op bij geheimhouders. Moeten of mogen zij melding maken aan politie of justitie van het feit dat hun cliënt radicaliseert? Wat als een cliënt op het punt staat te vertrekken naar IS-gebied? Welke verantwoordelijkheid rust er op geheimhouders om reeds gepleegde terroristische misdrijven te melden? Welke informatie mag er gedeeld worden binnen een LIVC-R? Dit boek biedt inzicht in de manier waarop hulpverleners vertrouwelijke informatie kunnen of moeten uitwisselen met politionele en justitiële diensten ter preventie van gewelddadige radicalisering. Het biedt een heldere leidraad voor hulpverleners en geeft aan in welke gevallen zij een spreekrecht of -plicht hebben en via welke procedures zij informatie moeten delen. Engeland heeft meer ervaring in de bestrijding van terrorisme dan België en heeft een langere traditie van uitzonderingen op de zwijgplicht en procedures inzake informatie-uitwisseling binnen multidisciplinaire overlegfora. Is het Belgische wettelijke kader afdoende en passend? Kunnen er aanbevelingen worden geformuleerd op basis van goede praktijken van Engeland? Stephanie Beckers is criminologe en praktijkassistent aan het Leuvens Instituut voor Criminologie (LINC) binnen de onderzoekslijn ‘Bestuurlijke en strafrechtelijke rechtshandhaving in Europees en vergelijkend perspectief’. Met de CPS-scriptieprijs bekroont het Centre for Policing and Security jaarlijks het beste Nederlandstalige eindwerk, dat een kritische en vernieuwende blik werpt op een onderwerp dat relevant is op het kruispunt van veiligheid en samenleving.